“Büyük Proje Masalları ve Miras Yiyiciler”

“Büyük Proje Masalları ve Miras Yiyiciler”
Siyasetin ve yöneticiliğin en büyük sınavı, vaat ile icraat arasındaki o ince çizgidir. Kimi o çizgide yürür, kimi o çizginin üzerinden uçar gibi geçer; ama bazıları vardır ki o çizginin yanına bile uğramaz. Sadece konuşur, sadece anlatır, sadece hayal kurar… Ama tek bir çivi bile çakmaz.
Yıllardır kulağımıza çalınan o büyük lafları hatırlayın:
“Şöyle dev projeler yapacağız, böyle yatırımlar getireceğiz, biz gelince her şey değişecek, bir bakacaksınız Bayramiç çağ atlamış…”
E sonra?
Sonra büyük sessizlik.
Sonra büyük hayal kırıklığı.
Sonra laf olup havaya karışan vaatler…
Boş Konuşmakla Olmuyormuş, Meğer Zaman Öğretiyormuş
O dönem “Olmaz” dediğimiz şeylere onlar hep “Olur” diyordu.
Biz “Kaynak yok” derdik, onlar “Halledilir” derdi.
Biz “Bu proje gerçekçi değil” derdik, onlar “Bizim bağlantılarımız var” derdi.
Peki ne oldu?
Hiçbir şey.
Ne proje geldi, ne yatırım geldi, ne de tek bir taş yerinden oynadı.
Kendi söyledikleriyle bile çelişen, kendi gölgesini bile geçemeyen bir yönetim anlayışı kaldı geriye.
Meğer boş konuşmakla olmuyormuş…
Zaman herkese gösterdi.
Örnek Gösterdikleri Kurumlar Çalışıyor, Onlar Seyrediyor
Ağızlarını doldura doldura örnek gösterdikleri kurumlar var ya…
Proje üretir,
Yol alır,
Hizmet eder,
Plan yapar, yürütür, tamamlar…
Ama aynı yolu yürüdüklerini iddia edenler?
Yürümek bir yana, daha kapıdan adım atmayı bile beceremediler.
Kurumlar çalışır, onlar kâğıt üzerinde proje çizer gibi yapar.
Kurumlar hizmet üretir, onlar laf üretir.
Kurumlar bütçe planlar, onlar bahane planlar.
Aradaki fark işte bu kadar net.
Projesiz Geçen Yıllar: Bir Dönemin Acı Özeti
Yıllar geçti…
Vaatler tükendi…
Yalanlar eskidi…
Bahaneler çürüdü…
Elde kalan tek gerçek şu:
Projesiz geçen yıllar, bu ilçenin sırtındaki en büyük yük oldu.
Büyük vaatlerle gelip küçük hesaplarla uğraşanların dönemi, ancak “miras yeme dönemi” olarak tarihe geçti. Kendilerinden önce yapılanların üzerinde gezindiler, sırtını dayadıkları hazır projelerin gölgesinde poz verdiler; ama kendileri sıfır üretimle, sıfır icraatla sahneden çekildiler.
Son Söz: Artık Masalla Değil Gerçekle Yola Devam Zamanı
Bu ilçe artık masal dinlemekten yoruldu.
Fiyakalı cümlelerden bıktı.
“Biz yaparız” diye başlayan ama sonu hep boşlukla biten vaatlerden usandı.
Artık kimse söz istemiyor, kimse hayal istemiyor.
Halk sadece gerçek istiyor.
Gerçek proje, gerçek hizmet, gerçek vizyon…
Kısacası, konuşan değil yapan insan istiyor.
Ve herkes şunu iyi bilsin:
Miras yemekle yönetilmez bu memleket.
Üreterek, çalışarak, icraat koyarak yönetilir.