“Kutsal Yolların Gölgesinde Kalan İftira”

“Kutsal Yolların Gölgesinde Kalan İftira”
Umreye gitmiş…
Hacca gitmiş…
Maneviyatın en derin, en temiz, en arınmış kapılarından geçmiş bir insan düşünün.
Döndüğünde yüzünde nur, dilinde dua, gönlünde merhamet olması gerekirken, maalesef beraberinde getirdiği tek şey kin, nefret ve iftira oluyor.
İnanılması güç ama gerçek…
?? Bir İftiranın Ayak Sesleri
Bu kişi, kendisine yapılan bir şikâyetin arkasında X kişinin olduğunu söyleyip, sağda solda konuşuyor, hatta emin bir dille “Beni o şikâyet etti!” diye geziyor.
Öyle bir söylüyor ki, duyan sanır ki elinde belge var, delil var, şahit var…
Oysa hiçbir şey yok!
Sadece kibir, gurur ve içten içe taşıdığı öfkenin seslendirilmiş hali…
?? Gerçek Ortaya Çıkınca
Derken bir gün, gerçeği öğreniyor.
Şikâyeti yapan kişi X değil!
Ne beklenir?
Bir özür…
Bir düzeltme…
Bir yüzleşme…
Ama nerde!
İftira sahipleri, hatalarını kabul etmek yerine, sessizce çamurun üstüne halı serer — görünmez sanırlar.
Tam o sırada X kişi arıyor…
Karşıdaki şahıs bir anda “Boğazım acıyor, hastanedeyim, rahatsızım” demeye başlıyor.
Ses titriyor, cümleler kaçamak… Çünkü attığı iftira elinde patlamış!
?? Cenazede Bile İftira!
En acısı ne biliyor musunuz?
Cenazede bile, insanların ahiret konuştuğu bir yerde bile, hâlâ aynı nefretle “Beni o şikâyet etti!” demeye devam ediyor.
Cenazede bile yalan…
Cenazede bile iftira…
Cenazede bile vicdansızlık…
Oysa o kutsal topraklarda milyonların yaptığı dua, en çok da iftiradan, kul hakkından, kibirden korunmak içindir.
?? Hacca Gidip de Hakkı Öğrenemeyenler
Hacca gitmek kolaydır…
Uçak biletini alırsın, tavaf edersin, gelir gelirsin.
Ama kul hakkından kaçınmak,
iffete, namusa, kişiliğe iftira atmamak,
bir insanın adını kirletmemek,
işte bunlar zor olandır.
Kâbe’ye gitmek insanı hacı yapar…
Ama iftiradan sakınmak,
hatasını kabul edebilmek,
yanlışını düzeltmek,
insanı adam yapar.
Ne yazık ki bazıları sadece “gitmiş” oluyor…
Dönerken getirdikleri tek şey ise kutsallık değil, kibirle yoğrulmuş bir benlik.
?? İftira, Sahibine Döner…
Bugün sen bir başkasına iftira atarsın,
yarın Allah seni kendi sözlerinle imtihan eder.
Bugün suçsuzu suçlu ilan edersin,
yarın gerçek ortaya çıkar ve milletin içinde rezil olursun.
Ve unutma:
Hacda edilen dualar kabul olur…
Ama kul hakkıyla dönenlerin değil.
?? Son Söz
Hacca gidip de kalbini Mekke’de bırakmak başka bir şeydir…
Hacca gidip de kinini, öfkeni, iftiranı yanında taşımak başka bir şey.
Bir insan hem “Ben hacıyım” diye hava atıp,
hem de masum birine iftira atıyorsa,
oradan döndüğü sadece uçaktır, ibadet değildir.
Gerçek hac;
dilin doğruluğunda, vicdanın adaletinde, kalbin temizliğinde başlar.
Bu iftirayı atan kişi, belki insanlar arasında konuşabilir…
Ama vicdanında hiçbir zaman aklanamaz.