Güler Yüzün Ardındaki Gerçek: Makamın Gölgesinde Ezilen Masumiyet

Güler Yüzün Ardındaki Gerçek: Makamın Gölgesinde Ezilen Masumiyet
Bir yöneticinin, bir başkanın en büyük sınavı; makam odasında değil, kapı kapı gezdirilen samimiyetinde belli olur. Çünkü her gelen vatandaşa “Hallederiz, merak etmeyin” deyip güler yüz göstermek kolaydır. Zor olan ise o kapı kapandıktan sonra aynı sözü sahiplenebilmektir. İşte tam da burada bazı yöneticilerin gerçek yüzü ortaya çıkar: Önünde eğildikleri vatandaş gittikten sonra, arkasından personele “O işi yapmayın!” diye talimat veren bir ikiyüzlülük…
Bu, sadece bir vatandaşı oyalamak değil; masum insanların umutlarıyla oynamaktır. Bir insanın derdiyle ilgili umutlanıp çözüm beklediği anda arkasından bir talimatla o umudun yok edilmesi, idarecilikten önce insanlığa sığmaz. Makamlar gelip geçer ama insanların kalbinde bıraktığınız izler aynen durur.
Dahası var… Söz konusu yöneticinin eşi, yetkisi olmadığı halde personele hakaret ediyor, talimatlar veriyor, çalışanları azarlıyorsa; bu artık sadece etik dışı değil, kurumsal düzenin çöküşüdür. Bir kurumun kapısından içeri, makam sahibi olmayan birinin bile personele hesap sorduğu bir düzen varsa, orada otorite değil kayırmacılık, yönetim değil korku iklimi vardır.
Personel, bir yöneticinin karakterini makam odasında değil, kriz anında görür. Çünkü gerçek lider; kimse görmediğinde de adil olandır. Makamı değil toplumu temsil ettiğini unutmayan, vatandaşa gösterdiği saygıyı arkasını döndüğünde de sürdürebilendir.
Fakat bazıları için koltuk; yetkinlik değil yapay bir kudret hissi üretir. O yüzden vatandaşa tebessüm, çalışana baskı, dışarıya imaj, içeride keyfi bir otorite kullanırlar. Bu tutarsızlık bir yöneticinin en büyük zayıflığıdır.
Bugün vatandaşın yüzüne gülüp, arkasından işini engelleyen; personeli yöneten değil ezen; eşinin bile kuruma müdahale etmesine göz yuman bir anlayış, toplumun güvenini değil ancak sabrını tüketir.
Unutulmamalıdır ki:
Güler yüz samimiyet değilse, ihanetin maskesidir.
Makam gücü değilse, imtihanın ta kendisidir.
Ve bu imtihan, günü geldiğinde herkes için mutlaka sonuçlanır.
Toplum, adaletli yöneticiyi unutmayan bir hafızaya sahiptir. Ama aynı toplum, maskeli idarecilerin altını da; algı değil, GERÇEKLER üzerinden mutlaka boşaltır.
Gerçek liderlik, yüzünü sakladığın değil, yüzleşmeye cesaret ettiğin karakterindir.